محققان استرالیایی با مدلسازی‌های ریاضی و هوش مصنوعی توانستند انرژی نامرئی موجود در فرکانس‌های پایین محیط را مهار کنند.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو؛ تصور کنید که تلفن همراهتان را بدون نیاز به منبع برقی یا سیم شارژ کنید یا یک دستگاه تنظیم ضربان قلب داشته باشید که با منابع انرژی آلی داخل بدن انسان کار می‌کند. این فناوری‌ها در آینده‌ای نه چندان دور امکان‌پذیر خواهد شد.
محققان استرالیایی با نظارت دانشگاه فلیندر در حال کار کردن روی چالش «مهار» انرژی نامرئی ناشی از ارتعاشات با فرکانس پایین در محیط از جمله باد، هوا یا حنی انرژی الکتریسیته، هستند.
پروفسور یوهونگ تانگ از دانشکده علوم و مهندسی مواد دانشگاه فلیندرز می‌گوید: «این نانوژنراتور‌های به اصطلاح برق مالشی (triboelectric) می‌توانند با هزینه کم در اشکال مختلف ساخته شده که آن‌ها را برای دستگاه‌های الکترونیکی کوچک محرک از جمله تلفن همراه، تنظیم کننده ضربان قلب، حسگر‌های دما، فشار و مواد شیمیایی مناسب سازد.»
تحقیقات بیشتر با هدف توسعه این شکل تجدیدپذیر استفاده از انرژی، با طراحی سازه‌های ساده از مواد ارزان و پایدار با کارآیی بالا، انجام می‌شود. دکتر خرسند یکی از نویسنده‌های این مقاله می‌گوید: «این سازه‌ها می‌توانند از مواد غیرتهاجمی ساخته شده و برای کاربرد‌های مختلف مانند پوشیدنی یا کاشت اعضا به‌منظور استفاده از انرژی ساخته شوند.»
پروفسور تانگ بیان کرد: «ما توانسته‌ایم به طور موثر از نیروی حرکات لغزشی یا دورانی که در محیط زندگی ما بسیار زیاد است، استفاده کنیم.»
محققان، با همکاران خود در دانشگاه فناوری سیدنی و مراکز دیگر، در تلاشند تا تولید برق نانوژنراتور‌ها را بهبود بخشند و انرژی تولید شده را روی ابرخازن یا باتری‌ها ذخیره کنند. آن‌ها برای بهینه کردن ذخیره‌سازی و عملکرد خود از مدلسازی‌های ریاضیاتی و هوش مصنوعی استفاده کرده‌اند.
منبع: snn.ir
